افراد دچار نقص توجه و بیش فعال اعمالی مانند درس خواندن، که توجه مداوم میطلبد را دوست ندارند. در طول سالهای تحصیلی، کودکان مبتلا به بیش فعالی ممکن است نمرات کمتر، مشکلات انضباطی مکرر و نیاز به قرار گرفتن در کلاسهای آموزش ویژه را داشته باشند. کودکان بیش فعال دامنه توجه بسیار محدودی دارند و به همین علت نمی توانند تمرکز لازم را حین درس خواندن داشته باشند. این کودکان جزئیات را فراموش و وسایل شخصی خود را مکرر گم میکنند.
♦ رفتار و اعمال روانشناختی مثل خشونت و طغیانگری، ناسازگاری، لجبازی، دعوا، رفتارهای تکانشی و بد خلقی به کرات در آنها دیده می شود.
♦ کودکان بیش فعال، بسیار پرتحرک اند و نمی توانند یک جا آرام بنشینند. این کودکان عجول بوده و نمیتوانند در صف بایستند. به عبارت دیگر رعایت نوبت برای آنها مشکل است. آنها علاوه بر ناآرامی بسیار زیاد، نوعی اضطرار و اجبار برای خرابکاری نیز دارند. آنان اشیا را می شکنند یا پرتاب می کنند.
♦ همچنین کودکان بیش فعال کنجکاوی بسیار از خود نشان می دهند و نه تنها اسباب بازیهایشان را خراب می کنند، بلکه هر چیزی را که در دسترس آنها باشد به نوعی دستکاری می کنند. این کودکان به سرعت حواسشان پرت می شود و به کوچکترین محرک بیرونی واکنش نشان می دهند.
♦ از لحاظ اجتماعی، کودکان بیش فعال تأثیر مثبتی بر دیگران نمی گذارند و مرتب مورد انتقاد قرار می گیرند. آنها اعتماد به نفس پایینی دارند و به دلیل دقت پایین، اغلب دچار اشتباه می شوند و انتقاد دیگران را نسبت به خود برمیانگیزانند. غلب از دستورالعملها پیروی نمی کنند. معمولاً حرف و تذکر یادشان میرود و باید حرفی، چندین بار برای آنها تکرار شود. در ادامه به درمان بیش فعالی کودکان با نوروفیدبک خواهیم پرداخت.