adhdm.com
.jpg)
دیدیم انتهای این قصه ی سخت و سرد، چگونه سبز و سرو شد. هر کدام از ما در طول زندگی، وزش بادهای مسموم کننده، در جهت های اصلی و حتی فرعی را، در تجارب خود، دیده ایم یا شنیده ایم و حتی لمس
کرده ایم. وزش های سهمگینی که فرصت پلک زدن را هم از آدم می‌گرفتند. دیدیم که نه تنها، بادها، بلکه باورهای غیر عقلانی، چپ و راستمان کردند. بی خبر از آنکه ما از مرکز روییدیم، بی خبر از آنکه، قلب قوی و فکر پویای ما، جباری جو را، کنار می‌زند. علاوه بر این گفته ها و ناگفته ها، طبیعت با نوعی ویروس ناشناخته به چالشمان کشید ولی درست زمانی که به همت علم پزشکی، کرونا کاهش یافت، جنگ زیر جمجمه ی آن نوع آدم ها بیرون زد و در جهان اطراف به شدت افزایش یافت، به طوری که خیلی از همنوعان خود را، در سایه جنگ های ویرانگر از دست دادیم.
امید است که با گذر زمان و آموزش مهارت های علمی و عملی زندگی، انسان دوستی جایگزین انسان ستیزی شود. در آخرین سطور شاد باش سال نو، با قاطعیت می‌توان گفت انسان به قصد تخریب آفریده نشده است. بله واقعا؛ تو به دنیا نیامدی که حقیر باشی، تو به دنیا نیامدی که ضعیف باشی، اصلا مهم نیست، قبلا چه کسی بودی، از همین سال نو شروع کن، زباله های ذهنی ذلیل کننده را کنار بگذار تا هم خودت احساس آرامش کنی و هم دیگران از بوی بد آنها نرنجند.طوری زندگی کن که به خودت افتخار کنی. طوری که آنهایی که می‌شناسند و نمی‌شناسند از دست تو در آسایش باشند و تا حد ممکن آنجا را، جای بهتری برای زندگی دیگران کن. یادت باشد که خودت مسئول زندگی خودت هستی و فراموش نشود که خودت فعال باشی؛ زیر ممکن است، چند روز و حتی چند سال را در انتظار دیگری بمانی؛ اما در آخر پسر خاله یا دختر عمه اش را به تو ترجیح دهد....
به شرافتت قسم؛ سهم تو از اختیار و استقلال، نه تنها زیستن بلکه بهتر زیستن، نه تنها رختخواب، بلکه انتخاب مکان، نه تنها بله قربان زبان، بلکه آزادی بیان و نه تنها دست رد به سینه ی سلطه گر، بلکه اجتناب از سلطه پذیری خواهد بود و البته که بردگی در هر شکلی و پوششی هرگز به قامت بشر زیبا نخواهد بود...
در پایان سال نو را به شما سرور گرامی که این شاد باش را مطالعه می‌کنید و همه ی عزیزان، اقوام، دوستان، همکاران، دانشجویان، دانش آموزان، مراجعان و در نوع وسیع تر به همه ی همنوعان خود، تبریک عرض میکنم.
دکتر قوام نوروز 1401
.png)
